Amerikalı yazar Chuck Palahniuk‘un 1996 yılında çıkarttığı, ilk ve en popüler kitabı Dövüş Kulübü edebiyat tarihinin en sert eserlerinden biri.
Kitabın ana karakteri Tyler Durden kuşkusuz sinema ve edebiyat dünyasının yaramaz çocuklarından.
Bizler eşşiz değiliz. Süprüntü ya da pislik de değiliz. Biz sadece biziz ve hayatta başımıza gelenlerin bir nedeni yok.
Güzel ve emsalsiz bir kar tanesi değilsin. Herkes gibi sen de o çürüyen organik maddeden yapılmasın.
Lanetlenmeyi ve affedilmeyi boşverin, bizler Tanrının sevmediği çocuklarıyız.
Biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema tanrıları, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük, ama olmayacağız. Şimdi bunu anlamaya başlıyoruz.
Bizler dünyanın dans edip şarkı söyleyen pislikleriyiz. Hepimiz aynı pisliğin lacivertleriyiz.
Ancak her şeyini kaybettikten sonra gerçekten özgür olabilirsin.
Bir zamanlar sahip olduğun şeyler gün gelir senin sahibin olur.
Dibe vurmak bir haftasonu eğlencesi değildir, Lanet olası bir seminer değildir,Her şeyi kontrol etmeyi bırak, Kendi haline bırak, Olsun!
Lanet olsun, bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor, ya da beyaz yakalı köle olmuş. Reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşinde. Nefret ettiğimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz.
Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız. Bir amacımız ya da yerimiz yok, ne büyük savaşı yaşadık ne de büyük buhranı. Bizim savaşımız ruhani bir savaş en büyük buhranımız hayatlarımız.
Bırakın evrilelim; her şey düşeceği yere düşsün.
Kendini geliştirmek mastürbasyondur, kendini yıkmak ise asıl soruların cevabı.
Bize dünyanın bokundan ve pisliğinden başka bir şey bırakmadılar.
