Lukasz Wierzbowski ve Spontane Fotoğraflar

Abone Ol:

Lukasz Wierzbowski, Sosyal Psikoloji eğitiminin üçüncü yılında bitkin hissetmeye başlıyor ve analog fotoğrafı keşfediyor.

Ailesinin evinde ya da yakınlardaki bir ormanda, desenler ve renklerle oynamanın onu son derece heyecanlı kıldığını fark ediyor ve o günden beri günlük hayatında hayal gücüyle birlikte fotoğraf çekiyor.

Fotoğraf çektiği mekanların çoğu tanıdığı insanların evleri. Wierzbowski kendini herhangi bir eve girerken bir hazine sandığının kapağını açıyor gibi hissediyor ve ekliyor; “Ne bulacağınızı asla bilemezsiniz.”

“Güzellik kendini açıkça belli etmek zorunda değildir, zira ben her türlü kusuru herkesin gördüğü güzellikten daha etkileyici buluyorum. İlk modellerim kardeşlerimin kızlarıydı, hala da sık sık fotoğraflarını çekiyorum. Zamanla arkadaşlarımı çekmeye başladım. Modellerimi ajanslardan, internetten veya sokaktan buluyorum. Birisiyle ilk defa çalışıyorsam ona daha önceki model deneyimlerini unutmasını, kendini zamanın akışına bırakmasını ve yolculuğun tadını çıkarmasını söylüyorum.”

“Fotoğraf çekimlerinin tümü bir yolculuğa benzemektedir ve bu yolculuk ben, model ve bulunduğumuz yer arasındaki bağlantıya dayanmaktadır. O anki ışığın avantajlarını kullanmaya çalışıyorum, şekiller ve nesnelerle eğlenerek izleyiciyle oyun oynamayı seviyorum. Asla bir çekim için önceden plan yapmıyorum, ‘an’dan ilham alıyorum. Bu şekilde saf ve doğal davranışların beni en etkiledikleri anlarını yakalayabiliyorum.”

İlgiliİçerikler

Julius Neubronner: Fotoğrafçı Güvercinlerin Hikayesi

Ryan Weideman: 30 Yıldır Yolcularını Fotoğraflayan Taksici

Kendine ilham veren fotoğrafçılar sorulduğunda ise şu cevabı veriyor,

“Her zaman Guy Bourdin, Wolfgang Tillmans veya William Eggleston‘ın eserlerine hayran kaldım, ancak internette dolaşırken kişisel favorilerime dönüşen birçok fotoğraf var. İnternet hileli bir yer ve bazen her şey zaten gösterilmiş veya bitmiş gibi geliyor. Aynı zamanda zevk yerine, baş ağrısı veren muazzam görüntülerle de dolu. Genellikle kendimi bunlardan uzak tutmayı severim. Bu tür bir görsel sessizliği son derece rahatlatıcı ve zihin temizleyici buluyorum.”